formannslíf

Þúsundir aðgerða á börnum mistókust. Þetta kemur fram í Cass skýrslunni sem jafnframt bendir á skort á vísindalegum sönnunargögnum þegar læknisfræðileg aðgerðum er beitt á börn sem líður illa í eigin skinni.

Þúsundir barna voru svikin. Kynleiðréttingameðferðir barna og unglingar hafa ótrúlega veikar vísindalegar sannanir. Raunveruleikinn er sá að við höfum engar góðar sannanir fyrir langtímaáhrifum meðferðarinnar.

Þetta er dómurinn um núverandi meðferða barna og ungmenna sem kom út í 388 bls. skýrslu sem byggir á fjögurra ára starfi segir Dorte Toft blaðamaður.

,,Það eru fá önnur svið þar sem fagmenn eru eins hræddir við að ræða opinskátt um sjónarmið sín og níðst er á fólki í svo miklum mæli á samfélagsmiðlum og það verður fyrir einelti „ segir í Cass skýrslunni.

Kannski það sé ástæða þöggunar heilbrigðisstarfsmanna á Íslandi. Börn eru frekar sett í tilraunameðferðir í stað þess að tala um sannleikann og afleiðingar af því sem þeir gera börnunum.

Hvar eru íslenskir blaðamenn, af hverju leggjast þeir ekki í rannsóknarblaðamennsku líkt og sá danski til að bera sannleik á borð fyrir þjóðina.

Í Bandaríkjunum kom út samsvarandi skýrsla á dögunum. Til að forða höfundum frá áreiti, morðhótunum, hótun um ofbeldi o.s.frv. var ákveðið að gefa ekki upp nöfn höfunda. Menn hafa lært af reynslunni frá Bretlandi.

Bandaríksa skýrslan og niðurstöður

Aðalniðurstöður var munur á geðröskunum, sérstaklega þunglyndi, kvíða, sjálfsvígshugsunum, líkamsröskun og vímuefnaneyslu, meðal trans einstaklinga eftir aðgerð.

Af rúmlega 100 þúsund sjúklingum sýndu niðurstöður að þeir sem gengust undir skurðaðgerð voru í marktækt meiri hættu á þunglyndi, kvíða, sjálfsvígshugsunum og vímuefnaneyslu en þeir sem fóru ekki í skurðaðgerð.

Karlar sem fóru í skurðaðgerð sýndu hærra algengi þunglyndis (25.4% á móti 11.5%, RR 2.203, P < 0.0001) og kvíða (12.8% á móti 2.6%, RR 4.882, P < 0.0001). Konur sýndu svipaða þróun, með hækkað þunglyndi (22.9% á móti 14.6%, RR 1.563, P < 0.0001) og kvíða (10.5% á móti 7.1%, RR 1.478, P < 0.0001). Kvenkyns einstaklingar sýndu sérstaklega mikla hættu á þunglyndi (RR 1.783, P = 0.0298) og vímuefnaneyslu (RR 1.284, P < 0.0001).

Hér má sjá, að leynt og ljóst er verið að svíkja þúsundir einstaklinga með gervi hugmyndafræði og ýta þeim út í eitthvað í von og óvon um að afleiðingarnar verði ekki slæmar.

Hvatning til blaðamanna

Eina sem íslenska þjóðin getur gert er að vona að blaðamaður eða menn sjái alvarleika í þessum gervivísindum sem beitt eru á börn, þau sett í tilraunarmeðferðir með samþykki stjórnmálamanna.

Nægar forsendur er að skrifa um hið rétta bæði með Cass-skýrslunni og nú þeirra Bandarísku. Að auki má finna fullt af fræðigreinum sem benda á hversu rangt við meðhöndlum börn.

Alvöru rannsóknarblaðamaður lætur svona tækifæri ekki fram hjá sér fara! Eða?

Heimildir má finna hér og hér.

Fjórða sagan

Bara að hugsa um son okkar, sem hefur ákveðið í annað sinn síðan 2023 að hafa ,,ekkert samband" við okkur, fær mig til að tárast. Við erum ósýnilegu foreldrarnir sem hafa verið misnotaðir af þeim sem þrýstu á og halda áfram að ýta undir þessa illu hugmyndafræði. Þeir ollu þessum geðsjúkdómi hjá þeim sem voru í lagi.

Sonur okkar Alex, nú 25 ára, lýsti því yfir að hann væri ,,transgender" laugardaginn 15. október 2022 í gegnum ,,Facetime" þar sem hann bjó  (staðsetningu haldið leyndri) með háskólakærustunni sinni og við höfðum nýlega farið á eftirlaun til Karólínu. Í aðdraganda þessa ,,Facetime" símtals sagðist hann hafa eitthvað ,,mjög mikilvægt" að segja okkur. Algjört áfall voru okkar viðbrögð. Ég fór að gráta og var svo agndofa að ég gat ekki haldið símtalinu áfram.

Heimur okkar snerist á hvolf og hefur ekki verið samur síðan. Síðast þegar ég faðmaði son minn (með förðun) var í desember 2022. Honum líkaði ekki að ég staðfesti hann ekki sem konu þegar ég lýsti áhyggjum mínum af líkamlegri og andlegri vellíðan hans. Í þeirri heimsókn hafði ég rannsakað málið og var tilbúinn að ræða kynbreytingu; sagði honum að fylgja peningum lækningaiðnaðarsamstæðunnar sem væri tilbúin að valda honum óbætanlegum skaða. Á áttunda og níunda áratugunum var ég í sölu lækningatækja; eyddi tíma í Johns Hopkins háskólanum og var meðvitaður um Dr. John Money og kynstofu hans.

Sonur okkar fæddist þegar ég var 43 ára gamall og ég þakkaði Guði fyrir þessa blessun. Frá fyrra hjónabandi átti ég þegar 15 ára son þegar þessi fæddist.

Hann var okkur sönn gleði og mér fannst ég svo heppin að geta kallað hann son minn. Hann var mjög félagslyndur drengur, skaraði fram úr í skólanum, ekki vegna þess að við þrýstum á hann, heldur var það ákveðni hans.

Maðurinn minn eyddi miklum tíma með honum þar sem þeir hjóluðu saman og fóru í útivistarferðir þegar ég var upptekinn í  vinnunni.

Spólum áfram í háskóla - hann komst inn í háskólann í Maryland, College Park og lauk BS í tölvunarfræði og BA í heimspeki í maí 2021. Það var á síðasta árinu hans sem við tókum eftir því að hárið á honum síkkaði; Hann gerðist vegan, vegna áhrifa frá kærustu sinni. COVID lokanirnar í Maryland voru hræðilegar, flestir tímar hans voru í fjarnámi áriðn 2020 og 2021.

Í maí 2020 sagði hann okkur að við værum hvítt forréttindafólk og annað í þeim dúr. Við reyndum að ræða við hann um ýmis málefni líðandi stundar; það var þá sem ég áttaði mig á innrætingu hjá syni okkar. Eftir útskrift sagði Alex okkur að hann væri að flytja með kærustunni sinni (móðir hennar og stjúpfaðir bjuggu þar). Skjálftamiðja brjálæðis sem ég vissi ekki á þeim tíma.

Í dag - við höfum ekki talað við Alex síðan hann átti afmæli 9. september 2024. Síðustu textaskilaboðin frá honum voru ,,Ég er ekki tilbúinn að tala við þig aftur."

Hann hafði ekkert samband við okkur frá mars til september 2023 en byrjaði aðeins að tala við okkur aftur að beiðni systur minnar.

Eins og er vitum við ekki hvar hann býr, þó við teljum að hann sé í Massachusetts eða Vermont. Hann hætti í Brown háskólann vorið 2024; hætti með kærustunni sinni. Það síðasta sem við vissum var hann að vinna á bóndabæ í Vestur-Massachusetts og vann sjálfstætt í upplýsingatæknivinnu sem við studdum, í von um að það gæti hjálpað til við almenna geðheilsu hans.

Við erum miður okkar og niðurbrotin. Ég hef snúið mér til Guðs, bæn og einbeitt mér að velferð minni og mannsins míns. Við höfum stuðning nokkurra fjölskyldumeðlima og mjög náinna vina sem skilja að sjúkir aðgerðasinnar og heilbrigðisstarfsmenn ýttu undir þessa róttæku hugmyndafræði. Því miður veit enginn hvað hann á að gera fyrir okkur nema að biðja.

Graham Linehan sem safnaði sögunum þakkaði öllum þeim hugrökku foreldrum sem deildu sögum sínum; raddir ykkar skipta máli og þú ert ekki einn.

Dómur féll í málinu þar sem þrír menn, þar af tveir svokallaðir ,,transkonur" (ruglandi og kostulegt hugtak fyrir ,,menn sem segja að þeir séu konur") voru fundnir sekir um nauðgun og kynferðislegt ofbeldi gegn unglingsstúlku í ,,opinberri umsjón."

Það þýðir að fórnarlambið er barn á vegum barnaverndar. Stúlkan var 12 og 14 ára þegar ofbeldið átti sér stað. Síðast gerðist það undir ,,Pride“ hátíðinni í Bergen árið 2024 segir Elin P. Gregursson

,,Tveir þeirra ákærðu, [NN-1] og [NN-2], eru kyngervlar (trans-fólk) sem skilgreina sig sem konur. Dómstóllinn notar því fornafnið ,,hún" um NN-1 og NN-2," segir í inngangi dómsins. Þetta leiðir til undarlegs talmáta, eins og t.d.;

Dómurinn bendir á að ákærur fyrir NN-2 eigi aðeins við um tilraunina við að koma ,,lim inn í leggöng“ þolanda en hún varð að hætta þar sem stinning var ekki næg. Í því augnabliki virkaði kvenkyns limurinn ekki (lýsingar eru mjög grófar í dómnum).

Hér er um að ræða nýjan talsmáta í norsku, árið 2025 og athugið dómarinn Tone Raaen bjó þetta ekki til, það er nefnilega stórþingið sem ruddi brautina og Erna Solberg á stærsta heiðurinn af ,,kvenkyns lim“ með hættulegri löggjöf sem æðsta stjórnvald í Noregi. Allir karlmenn, þar á meðal nauðgarar, geta lýst því yfir að þeir séu konur og þá ,,verða“ þeir það.

Afplánun

Þegar því er velt upp hvar þessir nauðgarar eiga að afplána dóminn ber að leggja áherslu á stöðu þeirra sem ,,trans-einstaklings“ segir í dómnum. Dómarinn vísar til reglna fangelsismálastofnunarinnar sem segir að kvengervlar afpláni í kvennafangelsi. Konur sem sitja nú þegar í fangelsinu fá því tvo nauðgara þangað inn en ekki er tekið tillit til þeirra.

Málaferlin tóku aðeins þrjá daga. Dómarnir voru mildir, sá þyngsti var fimm ár og níu mánuðir. Áfrýjunarfrestur rennur út í byrjun júní.

Það sem vekur athygli segir Elin, er að hvergi er minnst á þá sem báru ábyrgð á stúlkunni sem tilheyrir hinum raunverulega viðkvæma minnihlutahópi en ekki karlarnir sem verður flaggað fyrir og þeir hylltir í ,,Pride“ skrúðgöngum í öllum borgum og bæjum á meðan stjórnmálamenn dansa og fréttamenn segja frá.

Rökstuðningur til bæjarstjórnar

Við viljum tryggja lögbundinn rétt foreldra til þátttöku í leikskólastarfi – einnig þegar kemur að því að fagna hinsegin hátíðinni.

Ef foreldrar og starfsfólk vilja samvinnu með gildi leikskólans að leiðarljósi, án þess að tengjast ,,Pride“, þá verður að virða það.

,,Pride“ er pólitísk hátíð sem meðal annars stuðlar að skilningi á kyni sem sjálfvöldu og fjölbreyttu. Þetta er umdeilt sjónarmið, sérstaklega þegar kemur að börnum í leikskóla og skóla.

Mikilvægara er, að þessi skilningur á kyni vekur einnig upp gagnrýni innan hinsegin samfélagsins sjálfs. Margar lesbíur, samkynhneigðar og tvíkynhneigðar finnst það framandi þegar kyn er leyst upp sem hugtak.

Samkynhneigð er samkvæmt skilgreiningu, að fólki laðist af sama kyni – án kyns sem á rætur að rekja til efnislegs veruleika, missa hugtök eins og samkynhneigðir, lesbíur og tvíkynhneigðir merkingu sína.

Þegar kyn er eingöngu skilið sem sjálfsmynd, þá er grafið undan grunnurinn sem þessi réttindabarátta byggðist á.

Hér má lesa umfjöllunina; Fleiri þúsund foreldrar hafa skrifað undir- hafna þvinguðum hinsegin dögum á börn - Forsíða

Ein ósýnileg áhrif trans-hreyfingarinnar er aðskilnaður fjölskyldunnar. Í Ástralíu hitti ég konu sem hefur aldrei hitt barnabarnið sitt, einfaldlega vegna þess að hún trúir ekki að karlar geti verið konur. Nýlega snæddi ég kvöldverð með vini mínum, sem bauð fólki í heimsókn sem horfir á trans-hreyfinguna með gagnrýnisaugum og þegar ég spurði hvort eitthvert þeirra hefði misst sambandið við börnin sín, réttu þau öll upp hönd segir Graham Linehan.

Að falla inn í hópinn

Í The True Believer kannar Eric Hoffer hvernig fjöldahreyfingar leitast oft við að slíta einstaklinga frá núverandi félags- og fjölskyldulegum tengslum til að efla óbilandi hollustu við málstaðinn. Hann bendir á að slíkar hreyfingar þrífast á ,,algjörri uppgjöf einstaklingsins" og hvetur fylgjendur til að leggja persónulega sjálfsmynd sína undir sameiginlega heild. Þetta ferli felur oft í sér vísvitandi veikingu eða slit á fjölskylduböndum, þar sem þessi persónulegu tengsl geta keppt við kröfu hreyfingarinnar um algera hollustu/hugmyndafræðilega einingu.

Graham óskaði eftir að heyra frá foreldrum barna sem völdu að hafa ,,ekkert samband.“ Síðan þá hef ég fengið fjölda skilaboða frá sorgmæddum foreldrum, öll eins, öll ólík. Sögurnar sem á eftir koma er vitnisburður um þöglan sársauka sem margar fjölskyldur þurfa að þola. Fleiri sögur fylgja í kjölfarið á næstu dögum.

Graham Linehan sem safnaði þessum heimildum, þakkaði öllum þeim hugrökku foreldrum sem deildu sögum sínum; raddir ykkar skipta máli og þú ert ekki einn segir hann.

Fyrsta sagan

Sértrúarsöfnuðurinn hrifsaði son okkar 15 ára gamlan. Við héldum áfram í 15 ár í viðbót, þar sem hann skiptist á að búa á sófum ókunnugra og kom svo aftur til okkar.

Með leynilegri hjálp systur sinnar, sem var samsek, lauk hann limlestingum frá toppi til táar 18 mánuðum eftir að hann hætti að tala við okkur og tilkynnti það í talskilaboðum í nóvember 2021. Skömmu síðar skar systir hans á öll tengsl okkar við barnabarnið.

Börnin okkar tvö þjáðust líka í þessari þrautagöngu. Við reynum að láta okkur líða sem best og höldum móralnum uppi.

En ég er vansæl innra með mér og vil að Guð varpi birtu í kringum mig.